De bugel of flügelhorn werd uitgevonden door Adolphe Sax, die ook de saxofoon ontwierp. Hij  wilde namelijk een instrument hebben dat op een trompet leek, maar een zachtere en warmere klank had.

De bugel of flügelhorn is een koperen blaasinstrument en is het belangrijkste instrument in fanfare-orkesten (zoals de viool in een symfonieorkest). Het is gestemd in Bes of Es en heeft drie ventielen.

De vorm van de bugel is geheel conisch (kegelvormig)  voorbij het ventielhuis en met ruimere bochten dan de trompet, waardoor de bugel een veel zachtere, warmere en rondere klank heeft. Zoals bij alle koperen blaasinstrumenten vindt de toonvorming bij de bugel plaats doordat de tegen het ketelvormig mondstuk aangespannen lippen bij aanblazen in trilling worden gebracht en zo de luchtkolom in het instrument in beweging brengen.

Er bestaan vier bugelpartijen in de fanfare: de solo, 1e, 2e en 3e partijen. Alle partijen spelen zowel melodieën als begeleiding.

Uitvinder